[24.05.2013]
Lądujemy w Singapurze o godz. 16.55 (lot trwał 3:40 godz.).
Lotnisko jest ogromne, świetnie zorganizowane. Bez zbędnych problemów przechodzimy wszystkie odprawy i kontrole, łapiemy walizki.
Mieliśmy ze sobą 30 dolarów singapurskich, które kupiliśmy jeszcze w Santa-Fe od znajomego, Artura. 1 dolar to ok. 2,60zł. Ich pieniądze to też ciekawa sprawa - są plastikowe, cieniutkie. Trzeba było pozbyć się bagaży więc poszliśmy do przechowalni. Zostawiliśmy tam wszystko (ok. 13S$ za 3 sztuki) i z pustym plecakiem udaliśmy się w poszukiwaniu metra.
Nie trzeba nawet wychodzić z lotniska, metro jest na miejscu ;) Bilety kupuje się w automacie dotykowym. Trzeba podać dokąd się chce jechać - albo podając nazwę stacji albo dotykając paluchem na mapie. Wybraliśmy drugą opcję - bilet w jedną stronę 2S$. Automat kulturalnie wydał resztę.
Z biletami do bramki, dotknięcie biletem czytnika i jesteśmy na stacji. Metro kursuje co 5min. więc ciężko się spóźnić ;)
Ciekawostka - cała stacja jest zabudowana, tam gdzie są tory jest szyba/plastik więc jak nie ma pociągu to nie można wyjść na tory. Metro zatrzymuje się i otwieraj się drzwi metra i dokładnie w tym samym miejscu otwiera się to "ogrodzenie". Nie wiem jak motorniczy tak dokładnie trafia ;) W środku też wszystko super opisane - na jakiej stacji jesteśmy, jaka będzie za chwilę itd. Mieliśmy jedną przesiadkę i też bez problemu sobie poradziliśmy.
Wysiedliśmy mniej więcej w centrum. Wyszliśmy z metra - też trzeba biletem przez czytnik przejechać czy przypadkiem za daleko sobie nie pojechaliśmy bo wtedy trzeba dopłacić. Po wyjściu z podziemi od razu ukazał nam się taki widok:
Jest dobrze ;)
Jest już trochę późno, robi się ciemno więc zdjęcia nie będą idealne.
Idziemy w kierunku największych drapaczy. Mam mapę, były do wzięcia na lotnisku.
Nowoczesne centrum Singapuru nazywa się Marina Bay i tam mieliśmy w planie się udać bo więcej zobaczyć nie zdążymy.
Po drodze natknęliśmy się na mecz piłki nożnej.
Trochę zabytków też nie zaszkodzi.
Ale i nie pomoże ;)
Chodząc po Singapurze jest się wiecznie zdziwionym...
Te trzy wieżowce + statek na górze to jest.... hotel.
Po drodze trafiliśmy na fajną promocję. Skoro promocja - to trzeba korzystać!
Wypiliśmy ze 3 butelki Don Perignon, a kto bogatemu zabroni ;)
A tak poważnie to ceny są tu takie same jak ich budowle - z kosmosu.
Im dłużej chodziliśmy tym bardziej robiło się ciemno, więc i zdjęcia wychodziły inne.
Wstąpiliśmy do takiego jakby centrum informacji o Marina Bay. Jest tam duża makieta (na zdjęciu). Każda atrakcja jest opisana i przy niej guziczek - naciskając podświetla się ten budynek i widać gdzie się znajduje. Obsługa bardzo sympatyczna i pomocna. Zobaczyli moją koszulkę z Filipin to pogadali o Filipinach ;)
Nogi zaczęły odmawiać posłuszeństwa więc jak każdy normalny człowiek poszedłem i kupiłem auto. A każdy wie, że jak Singapur to musi być Ferrari ;)
A to jest widok na wnętrze (sam dół) tego hotelu, który składa się z 3 wieżowców i statku. Po bokach widać wejścia do pokoi, na dole jest recepcja i restauracje. My jesteśmy wewnątrz - przechodzimy z jednej strony hotelu na drugą.
Przechodząc przez ten hotel dochodzi się do
futurystycznych ogrodów uznanych za najlepszy budynek świata w 2012 roku.
No faktycznie, robi wrażenie. Byliśmy tam jak już było ciemno więc zdjęć nie bardzo można było robić ale widoki są niesamowite. Wszystko podświetlone i taki ogromne. Kojarzyło nam się to z maszynami obcych z filmu Dzień Niepodległości.
To jest widok z takiego tarasu widokowego, oczywiście doszliśmy do tych ogrodów, do samego końca.
"Świecące kółko" to jest most po którym chodzą ludzie, troszkę ich widać na zdjęciu. Oprócz tych ogromnych kwiatów to także na ziemi jest mnóstwo rzeźb, budowli, ekranów LCD z opisami różnych rzeczy. Jest bardzo, bardzo ciekawie.
Singapur jest miastem bardzo bezpiecznym. Nie ma tu praktycznie przestępczości, nie ma też ludzi bezrobotnych. Bardzo dbają o czystość, np. zakazane jest posiadanie gumy do żucia ;) Na ulicach, chodnikach nie leżą żadne papierki nie mówiąc o niedopałkach. Za zaśmiecanie grożą bardzo surowe kary finansowe. Ludzie są uśmiechnięci, zadowolenie, zawsze skorzy do pomocy.
My mieliśmy jeszcze jeden problem z wyjazdem do Kambodży.
Otóż, żeby otrzymać wizę w Kambodży to oprócz $ trzeba również mieć zdjęcie paszportowe. Na naszej wysepce na Filipinach zrobienie czegoś takiego - nierealne. Mieliśmy nadzieję, że na lotnisku w Cebu - też nie.
Po wylądowaniu w Singapurze z wrażenia zapomnieliśmy o tych zdjęciach, żeby poszukać jakiegoś automatu.
W Singapurze weszliśmy do galerii handlowej z nadzieją, że może tam coś znajdziemy...
Galeria jest tak ogromna, że ręce nam opadły. Jest tam wszystko, łącznie z kasynem, salonami samochodowymi, na dole płynie rzeka, no po prostu wszystko. Ale jak znaleźć automat do zdjęć?
Na najniższym piętrze galerii jest consierege (konsjerż) - człowiek, który wie wszystko ;)
No więc pytamy ją (bo to akurat była kobieta) - niestety tutaj nie ma... A gdzie może być? Może na lotnisku? A ona na to - Nie wiem ale sprawdzę. I dzwoni na lotnisko ;)
- Tak, taki automat jest na lotnisku - Terminal 1
- Super, wielkie dzięki!
Pochodziliśmy trochę po galerii, zrobiliśmy zakupy w sklepie spożywczym - trochę się martwiłem jak będziemy tu płacić bo singapurskim pieniędzy to za dużo nie mieliśmy a z bankomatu wypłacić nie wiadomo ile no i drogo. Nigdzie nie ma tak jak u nas naklejek, że można płacić kartą. A to dlatego, że wszędzie można płacić kartą, to jest standard.
Zakupy zrobione, poszliśmy więc do restauracji je skonsumować ;)
Zostało jeszcze wiele do zobaczenia ale nie mieliśmy już sił, padaliśmy na pysk ze zmęczenia... Dorzucę tylko, że nachodziliśmy się jak po Wenecji ;)
No więc z powrotem wracamy skąd przyjechaliśmy - do dobrze nam znanej stacji metra.
Nie spieszyliśmy się bo samolot do Kambodży mieliśmy następnego dnia o godz. 11 rano więc cała noc przed nami.
Metrem dojechaliśmy do lotniska ale do innego terminalu niż ten w którym jest automat do zdjęć. Bez problemu namierzyliśmy "pociąg" który przewozi ludzi pomiędzy terminalami (bezpłatnie).
Automat, znaleziony, zdjęcia wykonane.
No tak, przydałoby się gdzieś zdrzemnąć - zasypialiśmy już na stojąco...
Na lotnisku - klima nastawiona chyba na full, my ubrani jak widać na załączonym obrazku, ciepło nie jest. Ławki niezbyt wygodne żeby na nich leżeć.
Chodzimy po lotnisku w poszukiwaniu jakiegoś miejsca na sen. Dotarliśmy na taras widokowy, nawet fajnie, mało ludzi ale jeszcze zimniej niż na dole.
Jest też tutaj plac zabaw dla dzieci, domki, zjeżdżalnie MATERACE ;)
Aga mówi, że może tam? No co ty, a jak jakieś dzieci przyjdą się bawić a my tu śpimy... Zaraz nas policja singapurska rozstrzela... Tak pomyślałem...
Położyliśmy się więc na niewygodnych ławkach, zimno....
Po 2 godzinach przenieśliśmy się do wioski dziecięcej ;)
Jak widać nie tylko my wpadliśmy na ten pomysł. A wszystko przez to, że w hotelu ze statkiem na górze nie było pokoi, które by nam się podobały ;)
Tradycyjna poranna kawa.
Łyk wody...
Pojechaliśmy na inny terminal po odbiór bagaży. No i czekaliśmy na nasz lot.
Palić (jak wszędzie w Singapurze) można tylko w wyznaczonych miejscach - i to jest dyskryminacja bo specjalnie tak je zrobili, że ani usiąść nie można tylko stoi się gdzieś w kąciku....
Kilka ujęć z lotniska:
Podczas kontroli na lotnisku zabrali nam z bagażu podręcznego nożyczki ;/
No trudno, mamy jeszcze jedne a straty muszą być ;)
Lecimy do Kambodży!!!
Kilka widoczków z lotu ptaka - Kambodża Phnom Penh.
Film:
